Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για τη σημασία της γυναικείας τσάντας στην γκαρνταρόμπα της κάθε γυναίκας. Έχουμε επίσης δει το στυλ της τσάντας που ταιριάζει στην κάθε μία ανάλογα με τον σωματότυπο που διαθέτει καθώς και πολλά άλλα θέματα σχετικά με τις γυναικείες τσάντες. Αυτό που δεν έχουμε πει όμως είναι πως ξεκίνησαν να υπάρχουν οι τσάντες. Ποιοι ήταν οι πρώτοι που δοκίμασαν να φορέσουν τσάντα και πως έφτασε σήμερα να έχει τόσο μεγάλη σημασία τόσο σαν αξεσουάρ όσο και σαν μια μορφή τέχνης;
Η ιστορία μας ξεκινάει αρκετά χρόνια πίσω και συγκεκριμένα στην εποχή του Μεσαίωνα. Οι τσέπες που έφεραν οι γυναικείες ενδυμασίες τότε ήταν ραμμένες στο μεσοφόρι και η πρόσβαση σε αυτές γινόταν από μια σχισμή στο εξωτερικό του ρούχου. Έτσι οι γυναίκες ήταν αναγκασμένες να τοποθετούν τα αντικείμενά τους στις εσωτερικές αυτές τσέπες, οι οποίες συνήθως ήταν από λινό ή βαμβάκι, κάτω από αρκετές στρώσεις ρούχων, κάτι το οποίο δεν ήταν και πολύ βολικό. Έτσι πρωτοδημιουργήθηκε η ανάγκη για μια εξωτερική τσάντα.
Πότε δημιουργήθηκε για πρώτη φορά η γυναικεία τσάντα;
Φτάνοντας περίπου στον 14ο αιώνα συναντάμε για πρώτη φορά στην ιστορία αναφορές σχετικά με εξωτερική τσάντα και οι πρώτοι που τις φόρεσαν δεν είναι άλλοι από τους Αιγύπτιους. Η συγκεκριμένη τσάντα μπορεί να παρομοιαστεί με μια σακούλα, η οποία ήταν δεμένη γύρω από τη μέση και ήταν ένας ακόμη τρόπος να επιδεικνύουν τον πλούτο που διέθεταν, καθότι όσο πλουσιότερο ήταν κάποιος τόσο περισσότερα σχέδια είχε πάνω η τσάντα.
Γύρω στον 16ο o αιώνα έχουμε και τις πρώτες εμφανίσεις σε δερμάτινες τσάντες. Η χρήση τους εξυπηρετούσε κυρίως ταξιδιώτες ώστε να μεταφέρουν τα προσωπικά τους αντικείμενα. Το μέγεθός τους ήταν αρκετά μεγάλο και φοριόντουσαν χιαστί.
Τον αμέσως επόμενο αιώνα οι τσάντες άρχισαν να μικραίνουν σε μέγεθος, αφού θα μπορούσε να πει κανείς ότι το μέγεθός τους ήταν σαν αυτό ενός μεγάλου πορτοφολιού. Τόσο το σχήμα τους όσο και το υλικό που χρησιμοποιούσαν για την κατασκευή τους ποικίλει, ενώ επιλεγόταν να φορεθούν τόσο από γυναίκες όσο και από άντρες.
Κατά τον 18ο αιώνα και λόγω του ότι τα γυναικεία ρούχα ήταν αρκετά περίπλοκα και ευαίσθητα, δημιουργήθηκε η ανάγκη για μια τσάντα η οποία δεν θα ακομπούσε πάνω στα ρούχα. Έτσι εμφανίστηκαν μικρά τσαντάκια σαν πουγκιά, τα λεγόμενα reticules. Μάλιστα αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ξεκινήσει μια μεγάλη μάχη σε περιοδικά αλλά και σε συζητήσεις γυναικών για το πώς θα έπρεπε να φοριέται σωστά μια τσάντα.
Μέχρι εκείνη την εποχή η τσάντα των γυναικών έπρεπε να συνδυάζεται υποχρεωτικά με το σύνολο που θα φορούσαν, κάτι που άλλαξε περίπου το 1920.
Μετά τον πόλεμο του ’40 αρχίζει η ραγδαία ανάπτυξη των γυναικείων τσαντών οι οποίες πλέον κυκλοφορούν στην αγορά από υλικά όπως μέταλλο, διάφορα δέρματα, καθρέφτες κλπ, ενώ αρχίζει να γίνεται ολοένα και δημοφιλέστερο και το φερμουάρ.
Την επόμενη δεκαετία αρχίζουν να παίρνουν τα πάνω τους διάσημοι οίκοι μόδας όπως ο Louis Vuitton, ενώ είναι και η περίοδος που ο οίκος Chanel δημιουργεί μια μοναδική καπιτονέ τσάντα η οποία φοριέται στον ώμο και κρέμεται από μία αλυσίδα.
Και φτάνουμε στο 1960 όπου επέρχεται η κορύφωση της γυναικείας τσάντας σαν. Μια πολύ δημιουργική δεκαετία όπου η τσάντα αποκτά πλέον χαρακτήρα τέχνης και μάλιστα αρχίζουν να εμφανίζονται και οι πρώτες απομιμήσεις μεγάλων σχεδιαστών.
Το 1960 έρχεται η κορύφωσή της γυναικείας τσάντας σαν μορφή τέχνης καθότι υπήρξε μία πολύ δημιουργική δεκαετία και μάλιστα, το έτος αυτό είναι που ξεκινάν σιγά σιγά και οι απομιμήσεις των μεγάλων σχεδιαστών.
Προς τα τέλη του 18ου αιώνα η τσάντα αποκτά απαραίτητο αξεσουάρ για κάθε γυναίκα που βγαίνει από το σπίτι ενώ μέχρι και τον 20ο αιώνα έχουμε μια συνεχή εναλλαγή στις τάσεις της μόδας με την εμφάνιση πολλών διαφορετικών τσαντών τόσο σε στυλ όσο και σε μέγεθος. Και φτάνουμε και στον 21ο αιώνα όπου οι τσάντες είναι το βασικότερο αξεσουάρ της γυναίκας και η ποικιλία σε τσάντες τεράστια.
